uczucia.

https://www.youtube.com/watch?v=QXwPUYU8rTI


Czy to musi tak boleć?
To zaczyna mnie niszczyć.
 Nie daję sobie rady.
To uczucie jest nieznośne.
 Pragnę się uwolnić ale nie potrafię, prędzej czy później mnie dopadnie.
Miłość, właśnie czym ona jest zawsze zadaję sobie to pytanie, czy zakochałam się w nim, czy to właśnie on? A co jeśli nie, co jeśli to pomyłka i chce czuć, że jestem kochana?
 A może to przyzwyczajenie od którego nie potrafię uciec?
Pytanie, ciągle mam te durne pytanie w głowie, nikt mi nie odpowie..
Siedzę w pustym pokoju, pragnę uciec od ludzi, nie chcę mieć z nikim kontaktu, bo tak lepiej, żyć w swoim cieniu w tych pieprzonych czterech ścianach. I to mnie zacznie zabijać, ta ucieczka od tego wszystkiego, to udawania, że jest dobrze chociaż w środku mnie wszystko się sypie, nic nie jest dobrze.
Mam ochotę wykrzyczeć światu, że nie jest dobrze i nie będzie, żeby mi wszyscy dali spokój, żeby się ode mnie odpieprzyli.
Czy oni nie widzą, że ja cierpię, czy nie widzą łez mojej duszy?
Tak jestem nastolatką i moim największym problemem jest miłość, śmieszne, bo każdy przez to przechodzi, każdy chce być kochany i poczuć to uczucie. Stworzyć swoją małą wielką rodzinę.
Wiem, że może przesadzam i wyolbrzymiam problem ale cóż niestety to uczucie dopada każdego i każdy na swój sposób go przeżywa.
Wiem, że w życiu zderzę się z nie jednym większym problemem ale to co będzie to będzie niestety nie uciekniemy od niczego takie już życie i jego uroki.

Marzenia.

https://www.youtube.com/watch?v=LVsrP9OJ6PA


Ciągle walczymy, często zastanawiamy się czy to ma jakiś sens. Nasze marzenia siedzą w nas gdzieś głęboko, boimy się je spełniać. Dlaczego? Właśnie, każdy mówi walcz o swoje marzenia, nie wszystkie da się spełnić ale może warto walczyć o te co się da spełnić?
Ludzie mówią, że życzenia się nie spełniają, że spadająca gwiazda życzeń nie spełnia, że nie mamy po co marzyć, bo to na marne. Tylko jak mają nam się spełniać skoro my nie chcemy im pomóc? W życiu nie ma magi niestety musimy sami sobie pomóc.
Walka jakie to dziwne w przeszłości walczyło się za ojczyznę, a teraz walczymy o samych siebie, marzenia, przyjaźń no i miłość..
Wiele osób ma pretensje przede wszystkim do świata o że nie spełnił tego czego chcieli, a gdyby tak ruszyć swój tyłek i iść po to, gdyby sięgną ręką po to?
Większość się też boi. Tylko czego? No tak może nam coś nie wyjść to racja ale to nic złego, każdy przeżyje swoją porażkę to jest życie, nie powinniśmy się tego obawiać. Tak samo boimy się reakcji drugiego człowieka ale jak nie spróbujemy to się nie dowiemy.
Powinniśmy chwytać marzenia za nogi i je trzymać mocno i nie puszczać.
Powinniśmy marzyć, jak człowiek nie marzy umiera.
Powinniśmy być sobą, a za to nas ludzie pokochają.
Powinniśmy spełniać marzenia.
Powinniśmy mówić sobie, że jesteśmy silni, a zdobędziemy najwspanialsze rzeczy na świcie.

Decyzje

Ta notka napisana przez Kingę.

Mam nadzieję, że wam się spodoba.

Miłego czytania ;)

I co teraz?
Może to czas by wziąć się za siebie.
Coś sobie postanowić i w tym wytrwać.
Ustawić swoje rozburzone życie do porządku.
Oderwać się od tego co nas bez celu trzyma.
Stworzyć nową rzeczywistość, na nowo.. z lepszym startem.
I starać się od początku do końca, by ta gra miała jakiś cel.
Nie uciekniemy od problemów, monotonia kiedyś zabije.
Może warto stworzyć plan na przyszłość, zacząć od dzisiaj.
Ciężko sobie tak powiedzieć. Zazwyczaj wszystko co chcemy zrobić dzisiaj przekładamy na jutro,aż w końcu tak w nieskończoność mijamy się z celem.
A może warto małymi krokami dążyć do końca, zdobywać swoje wyznaczone szczyty.
By później z dumą powiedzieć sobie, że dało się rade  przez to przejść.
Przejść przez trud życia jaki mamy na drodze.
Czas zmienia ludzi, ważne by trzymać się tego co dla nas cenne.
Chyba czas powiedzieć pewnym osobą - żegnaj.
Zrozumieć, że to niech ich czas, lecz nasz.
Trudno jest się pożegnać z kimś, kto sporo dla nas znaczył.
Niektórzy jednak sami odchodzą, bez słowa.
Szkoda  tracić czasu na co nie warto, co z góry jest spisane na niepowodzenie.
Czasem może warto się poświęcić by później los się do nas uśmiechnął.

Słowa i my..

Słowa ile ona mają znaczenia, a czasem tak trudno je wypowiedzieć, niektóre znaczą dla nas zbyt dużo aby wypowiadać je nagłos. Czasem czekamy na konkretne słowa od konkretnej osoby, pragniemy aby nam to powiedziała.

Miłość, czy prawdziwa miłość istnieje?
Jak miała czternaście lat inaczej myślałam o miłości. Myślałam, że to coś magicznego i dana osoba musi na to zasłużyć. Kiedy znajdziemy tą jedyną osobę to będziemy czekać kilka dnia by się z nią spotkać, pisać listy do siebie i tęsknić tak cholernie tęsknić, a kiedy się z nią spotkamy to chcemy zostać z nią już na zawsze, nie chcemy jej opuszczać. Coś w stylu czasy naszych  dziadków.
Teraz mamy ten XXI wiek i trudno jest znaleźć prawdziwą przyjaźń, a co dopiero miłość.. Teraz jest ważne czy ktoś się modnie ubiera jak nie to jest nikim. Dla mnie ludzie stają się żałośni..
Trzeba uważać co się komu mówi i komu ufa. W tych czasach można spodziewać się wszystkiego. Strach pomyśleć co będzie za kilka lat..

Chwile ulotne

Wiem, że jeszcze przed chwilą były wakacje ale ja chciałabym już zimę. Jak się jest małym dzieckiem wszystko wygląda inaczej. Oczekiwanie na śnieg aby w końcu spadł, lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, no i zjeżdżanie na sankach. Nie ma znaczenia czy jest zimno i można być chorym, najważniejsze, że się dobrze bawimy. Ten zapach zbliżających się świąt, chęć pomocy przy ubieraniu choinki lub pieczeniu ciast. Wszystko jest takie inne.
Gdy się jest nastolatkiem świat wygląda inaczej Już nie ma chęci na zabawy, lepienie bałwana. Wolimy raczej wieczorne spacery z ukochaną osobą, wtedy jak się opiekuje tobą aby ci zimno nie było, to urocze... No i czekamy na sylwestra.
Dla mnie zima jest skryta, cicha, tajemnicza. Bywa też smutna, ma to swoje uroki. W czasie zimy dajemy postanowienia i wszystko zaczynamy od nowa. Może dlatego, że nadchodzi nowy rok, a z nowym rokiem nowi my?
Każda pora roku ma w sobie to coś. Inni lubią lato, bo jest ciepło, a inni jesień, bo liście drzew nadają kolory. Lubię zimę, bo dzięki niej nauczyłam się walki stawałam się silniejsza. Właśnie jej trwania straciłam wszystko co miałam i z każdym rokiem to uczucie wraca, a ja uciekam do ludzi. Mimo wszystko staram się nie poddawać.

"Wstawaj, musimy zmierzyć się ze światem.
Nie damy się pokonać!
Wstawaj, musimy się zmierzyć przed światem.
Wygramy!"